Lang geleden, in een heel jong stadium van het mobiele telefoon-tijdperk, vroeg Michel wel eens aan mensen die de hele tijd met hun handy in de hand stonden wat ze vroeger deden als er iets mis dreigde te gaan met een afspraak of als ze even een vraag hadden aan een vriend. Meestal kreeg hij hierop als antwoord dat dat soort problemen zichzelf doorgaans oplosten: als je te laat kwam, dan merkte degene met wie je het afgesproken het vanzelf wel, en een vraag aan een vriend is zelden zo urgent dat hij niet even kan wachten. Michel heeft ook nog steeds geen mobiele telefoon - hij gelooft er niet in. Ik daarentegen ben volledig vergroeid met mijn iPhone, en zou zo onderhand liever een onbelangrijk ledemaat inleveren dan mijn handige alles-(en-dan-ook-echt-alles)-in-een-tool kwijtraken.
Ik ben voor mijn dagelijks functioneren sowieso nogal afhankelijk van moderniteiten. Tijdens het verblijf in het sneeuwchalet was ik 5 dagen internetloos, en hoewel ik dat niet actief als een gemis heb ervaren, vooral omdat ik wist dat een tijdelijk ongenoegen was, vond ik het maar wat heerlijk toen een reisgenoot ontdekte dat er gratis Wifi was in het restaurant van het terrein. Wat me de laatste tijd ook opvalt is dat ik dolgraag door de stad loop (en dan maakt het me niet eens heel veel uit welke stad) en dan allerlei winkels bezoek, maar dat ik daadwerkelijke aanschaffen toch het liefst online doe. Zo heb ik deze week in een bui van extreme frustratie met de baas in precies 3 minuten een paar schitterende laarzen gekocht zonder daarvoor de docentenkamer te hoeven verlaten. En zelfs als ik niet uit nijd aan het winkelen ben, kan ik online altijd prima krijgen wat ik wil - ik ben er onlangs nog in geslaagd om een rokje dat ik heel graag wilde te kopen met 70% korting door maar lang genoeg te wachten tot het op my-wardrobe.com voldoende afgeprijsd raakte. En toen het in een sjieke tas in de op de website aangekondigde 'discreet cardboard box' werd afgeleverd (alsof de luidruchtigheid van de verpakking is wat je doorgaans thuis moet verklaren - het probleem is eerder dat er weer een pakket wordt bezorgd, niet hoe het pakket eruit ziet), bleek het prima te passen en kon ik op het 101 dingen-lijstje 'een kledingstuk van Alexander McQueen kopen' afvinken.
Althans, dat kon ik in theorie. Want de website van het dayzeroproject, waar mijn 101 dingen-lijstje woont, is al weken uit de lucht. Ik heb onlangs 3 films gekeken: The Green Hornet (hele leuke trailer, ik had er ontzettend veel zin in, want ik houd erg van superheldenfilms, maar het was van begin tot eind afschuwelijk slecht geschreven, geacteerd en uitgevoerd), Vicky Cristina Barcelona (weer een Woody Allen-film, best aardig) en Volver (mijn eerste Almodóvar, ik vond het schitterend). Inderdaad, twee keer een V, iets dat ik misschien had kunnen voorkomen als ik mijn online lijstje had kunnen bijwerken. Want ik had namelijk zoveel vertrouwen in de digitale snelweg dat ik totaal vergeten was er een back up-ventweggetje langs te leggen, zodat ik nu mijn lijst bijhoud in een onvolledig Excel-bestand. Misschien moet ik toch eens overwegen niet meer zoveel vertrouwen te hebben in al die moderne nieuwlichterij en gewoon weer eens iets ouderwets op papier te zetten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten