Empty desk syndrome

Vandaag is het 30 september, officieel de laatste dag van mijn leerjaarcoördinaat. In september 2008 begon ik vol enthousiasme aan die functie, omdat ik op zoek was naar een nieuwe uitdaging naast het lesgeven. Een belangrijk aspect van het leerjaarcoördinaat van 4V en 5V was namelijk het ontwikkelen en opbouwen van de Tweede Fase op mijn school, een school in opbouw. Een buitenkansje, want je wordt als docent niet vaak in de gelegenheid gesteld om je hele onderwijs opnieuw vorm te geven. En we zijn zeker vernieuwend bezig geweest; we hebben verschillende dingen ontwikkeld waar we als school enorm trots op mogen zijn, en ik als leerjaarcoördinator ook wel een beetje. Ik heb genoten van ontzettend goed contact met leerlingen, ouders en collega's en ik heb veel geleerd, vooral praktische zaken als geduld, time management, geduld, archiveren, geduld, en hoe ik Excel moet gebruiken.

Dat laatste is ook een van de redenen dat ik de functie heb neergelegd. Ik ben geen Excel-meisje, ik ben een Word-meisje. Toen ik een keer aan het eind van de dag besefte dat ik Word helemaal niet had open gehad maar wel de hele dag met Excel bezig was geweest, kreeg ik het vermoeden dat mijn functie zich in een richting aan het ontwikkelen was die niet de mijne is. Bovendien was er nogal wat overleg: een snelle telling meldt mij dat ik in 2 schooljaren alleen al in 5 verschillende commissies die over de Tweede Fase gingen heb gezeten, om maar te zwijgen van het wekelijks overleg met de plaatsvervangende afdelingsmanager Bovenbouw (2 uur per week die werden besteed aan het samenstellen van mijn to do-list). De toenemende bureaucratie en de vergaderingen gingen ook interfereren met datgene waarvoor ik destijds voor het onderwijs had gekozen, namelijk het onderwijs. Het leerjaarcoördinaat was niet een uitdaging naast het lesgeven, het was een uitdaging om naast het leerjaarcoördinaat het lesgeven nog recht te doen. En toen dat en de andere dingen die ik belangrijk vind, zowel binnen school als daarbuiten, in de verdrukking leken te raken, was de beslissing snel genomen. Ik ga weer lekker voor de klas. Vandaag heb ik mijn bureau leeg geruimd, het is nog nooit zo netjes geweest, en met ingang van maandag ben ik weer juf. Ik heb er zin in!