Ik ben een enorme lijstjes-maker. Dat blijkt natuurlijk al uit het feit dat ik een lijst heb gemaakt van 101 dingen die ik wil doen, maar het blijkt nog veel sterker uit het feit dat er op die 101 dingen-lijst in potentie nog 15 sublijstjes aanwezig zijn. En dan heb ik ook nog notitieboekjes met lijstjes, op mijn iPhone staan lijstjes in ik geloof wel 3 verschillende apps en mijn laptop bevat er ook nog wel een paar. Er zijn mensen die vinden dat je geen to-do lists moet maken, omdat je daarmee alleen het gevoel van eigen falen versterkt, maar ik ben het er niet mee eens: als ik faal, dan wil ik wel graag weten op het hoeveelste punt van mijn to-do list ik ten onder ben gegaan.
Een van de sublijstjes op de 101 dingen-lijst is het samenstellen van een plank met 30 boeken en die boeken dan daadwerkelijk te lezen. De selectie van de boeken heb ik vorig weekend al afgerond, alleen het op een plankje zetten en fotograferen was er nog niet van gekomen (stond waarschijnlijk niet hoog genoeg op mijn to-do list). Maar vandaag kan ik, ondersteund door foto's, een korte indicatie geven van de boeken die ik de komende 960 dagen, want zo lang heb ik nog voor het project, zal gaan lezen. Het is namelijk een tamelijk diverse collectie boeken. Zo zijn er boeken bij die ik heb gekregen (zoals The Accidental van Ali Smith, voor mijn 30ste verjaardag, tot mijn gêne inmiddels 5 jaar geleden, en The Thousand Autumns of Jacob de Zoet van David Mitchell, op 11 september jongstleden van het bestuur van de Vereniging Classici Nederland), non-fictie (Watching the English van Kate Fox, een antropologische studie van de aard van de Engelsen, en The God Delusion en The Greatest Show on Earth van Richard Dawkins), romans van mensen die ik persoonlijk ken (Clara en Margaretha van Jan Siebelink en Het Grote Baggerboek van Ilja Leonard Pfeijffer), boeken die ik heb gekocht omdat ik de film wil zien of heb gezien (A Single Man van Christopher Isherwood is een voorbeeld van de laatste categorie, No Country for Old Men van Cormac McCarthy van de eerste), boeken die ik heb gekocht omdat ik nooit te beroerd ben om in een hype te trappen, maar het boek dan vervolgens niet lees (The Hours van Michael Cunningham is daar een mooi voorbeeld van) en tot slot boeken die anderen mij hebben aangeraden. Het tweede boek van het 'to read'-plankje dat ik daadwerkelijk zal gaan lezen is Girl in Translation van Jean Kwok, vanwege een mooie recensie in NRC Handelsblad aan mij geadviseerd door een goede vriend. In 2007, 2008 en 2009 heb ik 52 boeken gelezen, omdat ik er gemiddeld 1 per week op mijn lijstje wilde zetten; dat zal me in 2010 niet lukken, maar gelukkig heb ik lijstjes, sublijstjes en nu een 'to read'-plankje om me bezig te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten