Ik ben een enorme theeleut. Ik kan een kopje thee soms uren van tevoren organiseren - ik verzin dan welke mok ik ga gebruiken, welke thee ik zal zetten en wat ik zal doen terwijl ik die thee aan het drinken ben. Voor iemand die verder in haar leven weinig lijkt te plannen, ben ik bij het theeproces toch lichtelijk neurotisch, maar dat soort dingen luistert ook allemaal heel nauw. Ik heb verschillende mokken voor verschillende gelegenheden: een Ampelmännchenmok uit Berlijn voor de ochtend-rooibos, een hele grote Iittala uilenmok voor als ik thee wil drinken terwijl ik zit te lezen, een mok met 'Drama Queen' erop voor als ik met de Griekse tragedie bezig ben, een beige 'I Hate JR'-beker voor die dagen waarop de jaren '80 ineens weer heel belangrijk zijn en een mooie zwarte kom zonder oren voor als ik een meditatief moment heb (al riskeer ik dan wel dat een deel van mijn thee in mijn decolleté terecht komt, want het gaat eigenlijk nooit goed met die kom).
De thee zelf is natuurlijk ook heel belangrijk. 's Ochtends drink ik rooibos, dat heb ik onlangs leren drinken omdat het me zou helpen afvallen (ik geloof er niets van, maar stel nou dat het werkt...). Op school drink ik sterrenmix of andere kruidenthee, maar geen brandnetelthee, omdat op de verpakking staat dat het 'zuiverend' zou werken, wat mij een eufemisme lijkt voor 'hiervan ga je dun poepen'. Maar als ik thuis kom ga ik helemaal los: ik heb inmiddels een keukenkastje volgebouwd met allerlei lekkere theesoorten, variërend van groene thee met popcorn via chocolade-muntthee tot zwarte thee met roos en lychee. Ik heb kalmerende thee en thee die energie zou moeten geven, detox-thee (wellicht ook zuiverend) en liefdesthee. Als ik me verdrietig voel, val ik terug in een hele oude theegewoonte: supersterke English Breakfast met melk en suiker. Eigenlijk lust ik alle thee, behalve thee met plastic smaakjes (Pickwick met Mango - getver) en de enige thee die Michel graag drinkt, namelijk Lapsang Souchong.
De meeste thee koop ik in Parijs, bij de firma Kusmi. Een paar jaar geleden liep ik per ongeluk de winkel aan de Rue de Seine binnen en sindsdien is Kusmi een vast item in ieder bezoek aan Parijs (dat is in principe twee keer per jaar, dus ik voel me een vaste klant). Ze verkopen heerlijke thee met fijne smaken in mooie ronde blikjes. Op het moment zijn er 8 verkooppunten in Parijs en in het kader van het 101 dingen-lijstje heb ik ze allemaal in een dag bezocht. Ik heb van alles gezien, zoals hun eerste winkel (eind 19de eeuw geopend en sindsdien niet veranderd), de vestigingen aan de Champs Élysées en in de Marais, en schappen in de prachtige voedselafdeling van de Galeries Lafayette en in La Grande Épicerie. Het was een mooi avontuur en een geweldige tocht door Parijs, iets hectischer dan mijn dagelijkse thee-rituelen doorgaans zijn, maar met de nieuwe smaken die ik gekocht heb (groene thee met rozen, een rooibos-tisane en de omineus genaamde Boost) kan ik weer helemaal tot rust komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten