Omdat de Goedheiligman elk jaar toch stilletjes ons huisje voorbij rijdt, is het een traditie van Michel en mij om op Sinterklaasavond de Kerstboom op te tuigen. Dit jaar is dat niet gelukt, omdat we die avond terugkeerden uit Maastricht, en omdat, belangrijker nog, de Kerstbomenboot waar ik elk jaar voor veel te veel geld een Nordmann aanschaf pas vanaf 6 december nering ging drijven. Omdat Michel het gierend druk heeft en ik nog steeds in de baas zijn tijd thuis zit, was ik de aangewezen persoon om dit jaar de ballen in de boom te hangen.
En ze hangen, hoor. Niet alleen de ballen overigens: omdat ik het alleen deed had ik alle tijd om onder het genot van een van mijn vele Kerstcd's een uitgebreide analyse te maken van de decoraties die we in de loop der jaren hebben verzameld. De collectie wordt namelijk elk jaar groter: ik koop meer artikelen dan er stuk gaan, maar gelukkig kopen we ook steeds een grotere boom dan het voorgaande jaar. Ik weet niet precies waar deze inflatie gaat eindigen, maar ik constateer nu nog zeker een meter tussen piek en plafond, dus een verhuizing in verband met de maat van de Kerstboom hangt me voorlopig gelukkig nog niet boven het hoofd.
Mijn moeder probeerde elk jaar een smaakvolle boom neer te zetten, met uitsluitend appeltjes, of alles in zilver, of een vast formaat ballen, maar zodra zij de sjieke dingen erin gehangen had, plempte ik haar boom helemaal vol met troep. En dat doe ik nog steeds, en nu heb ik mijn eigen boom, dus niemand houdt me tegen (Michel zou het kunnen proberen, maar ik denk dat hij niet durft).
Als ik de lampjes en de slingers erin heb gehangen, begin ik met de poppetjes: ik heb een voorkeur voor Kerstdecoraties met een gezicht. In de boom hangen allerlei engeltjes (vooral van de Hema), een wijze man uit het oosten, een herder en Kerstmannen. Pronkstuk in deze categorie is de zogeheten 'Toilet Santa'; wie wil er nou geen Kerstman met toiletontstopper in zijn boom hebben? Als ik klaar ben met de antropomorfe decoraties komen de andere attributen: sneeuwpoppen, dieren, sterren, glazen kerstbomen, zilveren schoenen, bellen en de Liverpoolshirt-vormige kerstballen (die zijn van Michel trouwens). Ieder ander zou denken dat de boom, hoewel hij in geen enkele fase van het optuigproces smaakvol geweest was, nu vol zou zijn, maar ik denk daar heel anders over. Nu gaan de ballen erin, als vulsel van de takken die leeg zijn of waar te weinig aan hangt. Ik koop zelf nooit kerstballen, omdat ik ze saai vind, maar ik krijg ze wel geregeld (mijn vrienden weten dat ik een Kerstsnol ben) en onthoud de gevers, zodat ik elk jaar met plezier kan constateren dat de ballen van Woeter weer iets te zwaar zijn en die van Remco, een oud-leerling, nog steeds glanzend en roze zijn. Als alle ballen in de boom verzameld zijn, is het tijd voor de final touch: de zogeheten 'fuckertjes', kleine houten mannetjes die winteractiviteiten doen, ooit voor heel weinig guldens bij de Blokker aangeschaft. En dan is het klaar, althans de boom is dan klaar - aan het in Kerstsfeer brengen van de rest van het huis valt gelukkig nog een heleboel eer te behalen, maar dat is iets voor volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten