Afgelopen weekend heb ik mijn culinaire avonturen voortgezet door met Michel en twee lieve vrienden bij Beluga in Maastricht te eten. We zouden dit in september al doen, maar ik heb de reservering moeten annuleren omdat ik op dezelfde dag auditie deed voor Masterchef. Dat zou grappig zijn geweest in het licht van het feit dat het oorspronkelijke plan was dat Hans van Wolde dat weekend voor ons zou koken en het niet door ging omdat ik voor hem moest koken, maar ik heb tijdens de audities de hele Hans van Wolde alleen van een afstandje gezien, omdat ik bij de schaduwjury terecht kwam en uitgeschakeld werd. Hoe dat zij, dit weekend waren de culinaire machtsverhoudingen volledig hersteld, want de tweesterrenchef ging voor ons aan de slag.
Michel en ik hadden al eerder bij Beluga gegeten en tijdens de nazit van die avond vroeg Van Wolde ons of we muzikanten waren - we waren tamelijk extreem gekleed (ik in een grote jaren '50-jurk en Michel in nerveus gesneden pak), waardoor hij niet verwachtte dat wij docenten Klassieke Talen waren. Zaterdag herkende hij Michel gelijk weer als muzikant, dus dat was een mooie binnenkomer. De chef ging vervolgens bij alle tafels langs om het menu toe te lichten en een praatje te maken; het is op zich aangenaam persoonlijke aandacht te krijgen, maar hij is op zijn allersterkst als hij in de keuken staat en niet de populaire jongen aan het uithangen is.
We hadden een prachtige tafel met uitzicht op de keuken, zodat we van dichtbij konden meemaken hoe geolied de Beluga-machine precies is. En geolied is hij: we namen het 'Smaken, geuren en kleuren van de herfst'-menu, 7 gangen hoogculinair geweld, voorafgegaan door een imposante reeks amuses. Hoogtepunten waren de pastille van mierikswortel en groene appel (een soort bonbon die van binnen volledig vloeibaar was), de marshmallow met vijf smaken (zoet, zuur, zout, bitter en peper - in een keer naar binnen zuigen vanaf een plateautje), de truffelcake met geitenkaas en coquilles (geserveerd met truffelijs), de oesterkeitjes met komkommerstructuren, en de chocolade-explosie die we als dessert geserveerd kregen. De sommelier heeft ons uitstekend geholpen, en we hebben ook genoten van de licht-casual toon van de dames en heren in het zwart, die ons alle borden en glazen die we gezien hebben (en dat waren er nogal wat) vol serveerden en weer leeg afnamen. De rekening kregen we aangereikt in een envelopje met daarop de tekst 'Beluga loves you' - altijd fijn om te weten. Wat mij betreft is de liefde wederzijds.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten